Bor Mutlu Sonlu Masöz Bayan

Scarlet sonucunda bitkin düşerek çarşafsız yatağına yığıldı. Gözlerini tavana dikti… Kendinden nefret ediyordu. Onu tutsak eden bu adamlardan  nefret ediyordu. Wolf’tan nefret ediyordu. Dişlerini sıktı, tırnaklarını eski ve çürük yatağa geçirdi. Alfa Kesley. Scarlet onunla tekrar karşılaşırsa, gözlerini oymayı planlıyordu. Dudakları morarana kadar Bor Mutlu Sonlu Masöz Bayan boğazım sıkacaktı. Hatta… “nihayetinde tükendin mi?” Scarlet hızla doğruldu. Parmaklıkların gerisinde, onu bu odaya taşıyan adamlardan biri duruyordu -Rafe veya Troya. Hangi adın hangi adama ait olduğundan kararlı değildi. “Aç değilim,” dedi Scarlet tükürürcesine.

Adam alaycı bir halde gülümsedi. Sanki özel olarak eğitimini almışlardı, bu adamların hepsi aynı tatsız gülümseyişi sahiplenmiş gibiydi. “Sana yemek getirmedim,” dedi ve bileğini tarayıcıdan geçirdi. Sonrasında parmaklıkları kavradı ve kapıyı iterek açtı. “Seni babaanneciğine götürmeye geldim.” Tüm bitkinliğini unutan Scarlet, hızla yataktan kalktı. “hakikaten mi?” “Bana verilen buyruk bu. Uslu uslu gelecek misin, yoksa ellerini bağlamak  zorunda mıyım?” “Bağlanama gerek yok. Sadece beni ona götür yeter.”

Adam kızı baştan ayağa bir süzdü. Bir tehdit oluşturmadığına kanaat getirerek bir adım geriledi ve loşça aydınlatılmış, uzun bir koridora doğru işaret etti. “Önce siz.” Scarlet koridora adım atar atmaz, adam kızın bileğini kavradı ve başını kendine doğru eğdi. Scarlet insanın nefesini yanağında hissedebiliyordu. “Aptalca bir şey yaparsan, cezasını yaşlı cadıya çektiririm. Beni anlıyor musun?” Scarlet baştan ayağa ürperdi. Adam bir yanıt beklemeden Scarlet’ın bileğini bıraktı ve sırtından dürterek koridorda ilerlemeye yönlendirdi.

Bor Mutlu Sonlu Masöz Bayan

Scarlet’ın kalbi çarpmaya başladı. Bitkinlikten ve sonucunda babaannesini görebilecek olmanın heyecanıyla, kendini nerede ise yere yığılacak benzer biçimde hissediyordu fakat bu, onu hücresinden çıkma şansını değerlendirmekten alıkoymadı. Bodrum katının koridoru süresince, yarım düzine kadar parmaklıklı kapının yanından geçtiler ve hepsinin de içi karanlıktı. Adam onu bir köşeden döndürdü, dar bir merdivenden yukarı yönlendirdi ve sonrasında bir kapıdan geçirdi.

Sahne arkasına çıkmışlardı. Çatı kirişlerinin üstü eski sondalarla doluydu ve karanlığın içinden sarkan siyah perdeler sanki birer hayaletti, içerideki tek ışık, seyirci koltuklan arasındaki basamaklara  dizilmiş spotlardan geliyordu ve asker onu sahneye çıkarıp oradan da izleyici tarafına geçirirken, Scarlet gözlerini kısmak zorunda kaldı. Izleyici koltuklarının arasındaki tüm bir bölüm çıkartılmış, yere vidalandıkları noktalarda boşluklar kalmıştı.